De alien verscheen in 2016 bij Clavis
De Alien is een onvervalste YA roman vol herkenbare thema´s. Wat staat je te wachten na je middelbare school? Ga je al je vrienden kwijtraken? Moet je weer opnieuw een plek voor jezelf veroveren? Zie je er wel goed uit? En seks voor de eerste keer - hoe zal dat zijn?
De vier vrienden Fay, Joost, Harm en Julie mogen opnieuw het grote zomerfeest voor hun dorp Huizerveld organiseren. De vorige feesten waren een groot succes, maar ditmaal loopt het niet zoals anders. Alles wordt nog ingewikkelder als Victor naar het dorp komt. Victor, die na de dood van zijn ouders boos en getraumatiseerd is. Hij laat zien dat Huizerveld niet zo´n voorbeeldig dorp is als de vier vrienden dachten... Dat kan niet zonder consequenties blijven. Gebeurtenissen, soms schokkend, volgen elkaar in hoog tempo op. En een ontluikende liefde eindigt in een plas bloed...
Driehonderd gram. Bijna een pond. De wind zong het, ze las de cijfers op de nummerborden van passerende auto’s, zelfs als ze er niet stonden, het hamerde in haar hoofd. Zouden ze het zien? Fay zette haar fiets naast die van Harm tegen de garagemuur van rode baksteen en liep de lange tuin in. In de boomgaard, had Julie gezegd. Niemand die je daar kon afluisteren. Geheimhouding was belangrijk in dit stadium.
Ze zag de anderen al van verre, in het gras, op een rood geblokt kleed: Joost in kleermakerszit, Harm met opgetrokken knieën, Julie tussen hen in, languit op haar buik. Ze droeg een shortje van spijkerstof met rafels onderaan, zo kort dat je de helft van haar billen kon zien. Geen wonder dat Harm en Joost zo stil waren. Een paar passen van hen vandaan bleef ze staan.
´Hoi’.
´Hoi,´ zeiden ook de anderen. Julie draaide haar hoofd naar haar toe. ‘Kom je niet zitten?’
Ze haalde haar schouders op, wilde niet naar die half blote billen kijken, maar deed het toch. Driehonderd. Julie had mazzel, voor haar speelde dat niet, die kon eten wat ze wilde.
´Is er iets mis met mijn kont?’ vroeg Julie.
‘Hoezo?’
‘Nou, je kijkt zo.´
´Met jou kont is niks mis,’ antwoordde Joost in Fays plaats. ‘Het is een perfecte kont, zelden zo’n mooi exemplaar gezien. Of is een meervoud hier op zijn plaats?’
´Als je in plaats van dat ordinaire kont het woord ‘billen’ zou gebruiken, hoefde je die vraag niet te stellen,‘ zei Harm. ‘Je zou natuurlijk ook gewoon wat beter kunnen kijken, kijk dan, ze zijn toch duidelijk gescheiden. Zelfs dit redelijk strakke broekje krijgt die kloof niet gedicht.’
Fay liet zich op een hoekje van het kleed vallen. ´Als we het alleen maar over haar billen gaan hebben, ben ik zo weer weg.’
‘Je hoeft niet jaloers te zijn, hoor,’ suste Harm. ‘Die van jou mogen er ook best zijn. Pas op, kom wat verder hierheen, in dat gras zitten teken, ik heb er net nog een gezien.’ Hij schoof een eindje op en klopte uitnodigend op de leeggekomen plek.
Fay droeg ook een short. Ze ging zo zitten dat er van haar billen beslist niets te zien was. Ze voelden groot en zwaar, alsof de driehonderd gram teveel haar lijf juist daar wanstaltig had gemaakt.
Maak jouw eigen website met JouwWeb